De mens is meer dan alleen een fysiek wezen. Ons lichaam is een voertuig dat onderhouden dient te worden. In de afbeelding hieronder staat de mens centraal. Ons DNA (erfelijk materiaal) heeft een grote invloed op gezondheid en ziekte, maar is niet allesbepalend, zoals wel eens beweerd wordt. De omgeving heeft ook een bepalende invloed op het DNA. Dit wordt epigenetica genoemd.
Dagelijks staan we bloot aan gifstoffen, zoals PCB’s, dioxines en andere koolwaterstoffen. Maar ook toxische metalen vormen een ernstige bedreiging voor de gezondheid. Berucht zijn kwik (amalgaam) en cadmium, welke door de WHO bestempeld is als een klasse 1 carcinogene stof; d.w.z. dat bewezen is, dat cadmium bij de mens kanker kan veroorzaken.
Daarnaast zijn er ook levende gifstoffen die onze gezondheid in gevaar brengen, zoals chronische virusinfecties.
Deze ziekteverwekkers belasten niet alleen de afweer, maar benadelen tevens de werking van de immuniteit, zoals bij CVS; het chronisch vermoeidheidssyndroom.
We hebben vastgesteld, dat gifstoffen en ziekteverwekkers nagenoeg altijd tegelijkertijd aanwezig zijn. De driehoek laat zien, dat tussen deze drie groepen en het DNA een interactie plaatsvindt. Zo is er een belangrijke groep enzymen die bepalend is, of een lichaam goed kan ontgiften, de zogeheten Glutathion-S-Transferasen. Zijn deze in aanleg niet of minder aanwezig, dan is het lichaam zelf niet voldoende in staat om gifstoffen te elimineren.
Met de psyche wordt alles bedoeld, dat niet bij gifstoffen en ziekteverwekkers thuishoort, zoals stress op het werk, thuis, (jeugd)trauma’s, etc. Burn-out is ook bij ons een veel gezien verschijnsel waarvoor wij ons inzetten.
Uiteindelijk leidt een chronische belasting aan gifstoffen, ziekteverwekkers en stress tot energieverlies in de cellen. Reparatiemechanismen kunnen door energiegebrek de cel niet meer regenereren. Het gevolg is een chronische aandoening.
Het doel van ons therapeutisch concept is om weer voldoende energie in de cel te krijgen.
